Silent & Trans Accoustic piano's & vleugels

Zo rond 1993 is de eerste Silent piano op de markt verschenen. Een normale akoestische piano, met in het mechaniek een stoplijst die verschoven kan worden en daarmee de hamers verhindert de snaren te raken. Onder de toetsen een sensorrails die registreert welke toetsen worden gespeeld, gekoppeld aan een geluidsmodule. En voila, het principe van de Silent piano. Inmiddels is de Silent piano een begrip geworden en onmisbaar in het aanbod van een pianowinkel.
Vanwege de combinatie conventioneel akoestisch en electronisch is men de overkoepelende term "hybride" gaan gebruiken. De duiding is niet vastgelegd maar omvat in wezen alle akoestische piano's & vleugels die ook electronisch gebruikt kunnen worden. De bekendste is de Silent piano, maar ook de Transaccoustic piano's & vleugels vallen in deze categorie. Waar bij een Silent instrument de electronisch klank via een hoofdtelefoon of aux uitgang kan worden weergegeven, heeft een Transaccoustic instrument hiernaast ook de mogelijkheid een electromagneet bevestigd op de zangbodem aan te sturen. En daarmee de "ziel" van de piano te laten klinken, de zangbodem en de snaren. Dus zonder de snaren aan te slaan klinken de klanken toch vanuit de zangbodem. En bij het afnemen van de dempers worden de snaren door grond- & boventoonfrequenties licht in beweging gebracht en kleuren ze de gespeelde klanken licht bij. Silent piano’s zijn op dit moment zeer populaire startersinstrumenten. Omdat hiermee op elk moment geoefend kan worden, zonder in te mengen in de omgeving. Maar ook voor gevorderden biedt een Silent instrument dezelfde voordelen. En kan zodoende worden gespeeld en gestudeerd op elk gewenst moment, zonder rekening te hoeven houden met de omgeving.

Een uitgebreidere uitleg over Silent-, TransAccoustic en digitale piano's & vleugels kunt u hier lezen.